Psy krótka historia

Psy krótka historia

Pies wywodzi się w prostej linii od wilka i przejął większą część jego cech. Porównując te dwa gatunki, możemy zaobserwować bardzo dużo zbieżności w wyglądzie, niemniej podobieństwa w usposobieniu i charakterze są raczej połowiczne. Wilki są z natury rzeczy samotnikami i źle znoszą towarzystwo ludzi. Są bardzo nieufne i zacofane. Pojedynczy osobnik nie zaatakuje człowieka, co stanowi wynikową ogromnego, pierwotnego strachu przed homo sapiens. Psy są miast tego bardzo ufne i otwarte na człowieka – przynajmniej większość ras.

Obecna linia psów powstała w wyniku udomowienia szarych wilków około 15.000 lat temu. Badania sugerują, że ewolucyjny podział na psy i wilki nastąpił około 100.000 lat temu, niemniej trudno zweryfikować ten osąd. Naukowcy uznają, że jednymi z najstarszych ras psów są Saluki i Psy faraona. Historia Chart pies jest bardzo długa i sięga czasów sumeryjskich. Pierwsze, rzetelne wzmianki o rasie pochodzą jednak z II w. n.e. Nie sposób dowieść, w którym okresie historycznym Charty przybrały swoją dzisiejszą postać.

Psy okazały się niezrównanymi pomocnikami dla naszych dalekich przodków. Wykorzystywali je, bowiem do polowań, prac pasterskich, ciągnięcia ładunków, ochrony mienia domowego, łapania intruzów, w trakcie zmagań wojennych itp. Współczesna kultura przydała im również inne przymioty i właściwości jak chociażby pomoc osobom niepełnosprawnym fizycznie i umysłowo. W niektórych kulturach psy są również wykorzystywane do celów kulinarnych. Większość wyspiarskich ludów, zamieszkujących rejony wschodniej Azji, traktuje psy jako swój największy przysmak. Japończycy i Chińczycy wykorzystują zwierzęta do celów leczniczych. Jak zatem można wywnioskować, czworonogi spełniają rozliczne funkcje i po dziś dzień są uznawane za najlepszych przyjaciół człowieka.

Większość ras psów, których historia nie sięga jeszcze kilkuset lat, została sztucznie wyselekcjonowana przez człowieka zważywszy na istnienie preferowanych cech morfologicznych. Ludzie typowali zwierzęta silnie, sprawdzające się w pełnieniu określonych funkcji pracowniczych. Dzięki prowadzeniu selektywnej hodowli u psa uwidoczniło się więcej zmian behawioralnych i morfologicznych niż u jakiegokolwiek innego gatunku ssaka lądowego. Dowodem na to są rozbieżności w wyglądzie i anatomii większości ras. Aby zobrazować ten casus przyjrzyjmy się dwom rasom:Chihuahua i Wilczarzowi irlandzkiemu. Chihuahua to mały, niepozorny piesek, którego wysokość w kłębie nie przekracza zazwyczaj sześciu cali. Wilczarz irlandzki jest od niego kilkunastokrotnie wyższy. Rozbieżności są widoczne również w barwie umaszczenia. Niektóre psy posiadają bujny, kręcony włos, a jeszcze inne są zupełnie tego włosa pozbawione- chociażby Nagi Pies Peruwiański.